بیماری پوستی میلیا چیست و راه های درمان آن کدام است؟

میلیا یک عارضه پوستی است که حالتی شبیه به جوش یا آکنه دارد. این عارضه قطر حدودی 1 الی 2 میلی متر داشته و عموماً به رنگ سفید یا زرد و ظاهری گنبدی شکل است. میلیا پوست را دچار التهاب، خارش یا قرمزی نمی کند و تنها زمانی که با اجسامی مانند پتو در تماس قرار بگیرد، ممکن است کمی ملتهب شود. میلیا نوع اولیه ممکن است در اطراف چشم، دماغ یا سقف دهان کودکان و یا بزرگسالان ایجاد شود. در حدود 85 درصد از نوزادان در هنگام تولد دچار این عارضه پوستی هستند. میلیا نوع ثانویه ممکن است در هر نقطه از بدن ایجاد شود. اگر دچار سوختگی ها و یا جراحت های زخمی شدید شوید، از مواد آرایشی نا مرغوب برای مدت زمان طولانی و به میزان زیاد در اطراف چشم های خود استفاده کنید و یا برای مدت زمان طولانی بدون ضد آفتاب در معرض اشعه های آفتاب قرار بگیرید، پوست شما می تواند دچار میلیا شود.

شایع ترین قسمت های پوست بدن که ممکن است دچار میلیای ثانویه بشوند، عبارتند از:

 

نقاطی از بدن که بیماری پوستی دیگری دارد، به ویژه در پشت دست ها

پوست صورت افرادی که بیش از حد در معرض نور خورشید قرار می گیرند

معمولا بیماری میلیا بر اساس نوع شکل گیری برآمدگی های کیست مانند به دو دسته اولیه و ثانویه تقسیم بندی خواهد شد:

 

میلیای اولیه: این نوع از میلیا معمولا در نوزادی و بزرگسالی ایجاد شده و به دلیل تجمع سلول های مرده پوست و حجم بالایی از کراتین بروز خواهد نمود.

میلیای ثانویه: این نوع از میلیا معمولا به دنبال یک عامل اولیه مانند سوختگی، تاول، زخم و بریدگی ایجاد شده و نتیجه انسداد مجاری منتهی به پوست صورت و نواحی دیگر بدن است.

میلیا در کودکان و بزرگسالان معمولاً با برخی انواع آسیب های پوستی ارتباط دارد. این آسیب ها می توانند شامل موارد زیر شوند:

تاول های ناشی از بیماری های پوستی همچون بیماری پروانه ای (اپی درمولیز بولوسا)، پمفیگوئید سیکاتریشیال و پورفیری پوستی تاردا (PCT)

بروز تاول های ناشی از آسیب هایی چون تماس با پیچک سمی

سوختگی

آفتاب سوختگی طولانی مدت

مصرف طولانی مدت پماد های استروئیدی

فرایندهای لایه برداری پوست همچون درم ابریژن یا لیزر پوست

همچنین در صورتی که پوست توانایی طبیعی خود را در لایه ریزی از دست دهد، امکان بروز جوش های میلیا وجود خواهد داشت. این وضعیت می تواند در اثر افزایش سن یا پیری به وجود آید.

 

روش های درمان میلیا

همانطور که پیشتر نیز گفته شد میلیا در بیشتر موارد احتیاج به درمان های جدی نداشته و در طی چند ماه برطرف خواهد شد. در صورت نیاز به درمان‌ های پزشکی معمولاً اقدامات زیر از جانب پزشک به بیمار توصیه خواهد شد:

 

استفاده از لایه بردارهای شیمیایی

لایه‌بردارهای شیمیایی یکی از نخستین اقدامات و درمان های مؤثر به منظور از بین بردن برآمدگی‌های ایجاد شده به دنبال میلیا به ویژه برآمدگی های اطراف چشم است. لاکتیک اسید، گلیکولیک اسید و سالیسیلیک اسید از مهمترین ترکیبات تشکیل دهنده لایه بردار ها شیمیایی بوده و معمولاً به شکل ترکیبی توسط نسخه پزشک متخصص پوست و مو تهیه و در اختیار بیمار قرار خواهند گرفت.

تخلیه با استفاده از سوزن

یکی دیگر از درمان های قطعی رایج در خصوص از بین بردن برآمدگی های میلیا، استفاده از روش تخلیه به واسطه سوزن است. در این روش درمانی معمولاً کیست های ایجاد شده توسط یک سوزن یا چاقوی جراحی کوچک برداشته شده و منافذ محبوس شده پوست نیز گشوده خواهند شد.

 

سرما درمانی

در این روش درمانی معمولاً از نیتروژن مایع به منظور انجماد کیست های ایجاد شده استفاده شده و نتایج مطلوبی به دنبال خواهد داشت.

 

لیزر درمانی

یکی دیگر از روش های درمان میلیا استفاده از لیزر به منظور باز کردن منافذ مسدود شده پوست و خروج سلولهای پوستی مرده در محل ایجاد برآمدگی های غیر چرکی این عارضه است.

 

برخی از متخصصان تغذیه معتقدند ارتباطی بین کمبود ویتامین های A و امگا و ایجاد میلیا پوستی وجود دارد

ویتامین A و امگا برای سلامتی پوست بسیار مهم هستند؛ زیرا به گردش خون و هیدراتاسیون سلول های پوست کمک می کنند.